Tragedia obejmuje pięć dni w tygodniu, podczas których dochodzi do fatalnej sekwencji akt rozpoczyna się od bójki służących, należących do dwóch walczących ze sobą rodzin – Montecchi i Capuleti. Nie jest jasne, co spowodowało tę wrogość, jest tylko oczywiste, że jest ona długotrwała, wciągająca w wir namiętności zarówno młodych, jak i starych. Do służących szybko dołączają szlachetni przedstawiciele obu domów. Na oświetlonym w lipcowym słońcu placu toczy się prawdziwa bitwa. Mieszczanom zmęczonym walkami z trudem udaje się rozdzielić walczących. W końcu przybywa najwyższy władca Werony – książę, który pod groźbą śmierci nakazuje zakończenie starcia i gniewnie placu pojawia się Romeo, syn Montecchi. Wie już o ostatniej bitwie, ale jego myśli są zajęte innym. Jak przystało na jego wiek, jest zakochany i cierpi. Przedmiotem jego niepodzielnej pasji jest pewna niedostępna piękność Rosalina. W rozmowie ze swoim przyjacielem Benvolio dzieli się swoimi doświadczeniami. Benvolio dobrodusznie radzi spojrzeć na inne tym czasie Capuleti odwiedza krewny księcia Parys, który prosi o rękę jedynej córki właścicieli. Julia nie skończyła jeszcze czternastu lat, ale jej ojciec zgadza się na propozycję. Parys jest szlachetny, bogaty, przystojny. Capuleti zaprasza Parysa na doroczny bal, który dają tego wieczoru. Gospodynia udaje się do kwatery swojej córki, aby zawiadomić o ślubie z Parysem. Julia jest pogodna i posłuszna woli młodych mężczyzn z obozu wroga, w tym Benvolio, Mercutio i Romeo, wchodzą pod maskami na bal karnawałowy w domu Capuleti. Wszyscy są gorące i żądne przygód. Szczególnie kpiący i elokwentny jest środku balu, pośród przypadkowych fraz wymienianych między gospodarzami i gośćmi, Romeo i Julia spotykają się po raz pierwszy, i miłość uderza w nich jak oślepiająca zmienia się natychmiast dla obu. Dla Romeo od tego momentu nie ma innych on zaczyna mówić, jego głos rozpoznaje kuzyn Julii Tybalt , który natychmiast chwyta się za miecz. Właściciele błagają go, żeby nie robił zamieszania. Zauważają, że Romeo jest znany ze szlachetności i nie będzie z nim kłopotów, nawet na balu. Zraniony Tybalt żywi międzyczasie Romeo wymienia kilka zdań z Julią. Jest przebrany za mnicha, a ona za kapturem nie widzi jego twarzy. Kiedy dziewczyna wymyka się z sali na wezwanie matki, Romeo dowiaduje się od jej opiekunki, że Julia jest córką gospodarzy domu. Kilka minut później Julia dokonuje tego samego odkrycia – dzięki tej samej opiekunce dowiaduje się, że Romeo jest synem ich wroga!Benvolio i Mercutio opuszczają bal, nie czekając na przyjaciela. Romeo w tym czasie cicho wspina się po ścianie i chowa się w gęstym ogrodzie Capuleti. Instynkt prowadzi go na balkon Julii, gdzie słyszy, jak ona wymawia jego imię. Nie mogąc tego znieść, odpowiada. Rozmowa dwojga kochanków zaczyna się od nieśmiałych pytań, a kończy przysięgą miłości i decyzją o natychmiastowym połączeniu ich więcej oddaję, tym jestem bardziej bezgraniczna i bogatsza. Tak mówi Julia o uczuciu, które ją uderzyło. Od tego momentu Romeo i Julia działają z niezwykłą stanowczością, odwagą i zarazem ostrożnością, całkowicie poddając się pochłaniającej ich miłości. Nagle przekształcają się w ludzi mądrych z bogatym powiernikami są mnich Laurenty, spowiednik Romea i opiekunka Julii. Laurenty zgadza się potajemnie ich poślubić – ma nadzieję, że związek młodych Montecchi i Capuleti będzie służył pokojowi między obiema rodzinami. W pokoju mnicha Laurenty odbywa się ceremonia ślubna. Kochankowie są przepełnieni w Weronie lato jest wciąż upalne, a w niektórych krew gotuję się w żyłach od tego upału. Szczególnie wśród tych, którzy szukają pretekstu do wykazania się odwagą. Mercutio spędza czas na placu i dyskutuje z Benvolio, który z nich bardziej lubi kłótnie. Kiedy pojawia się łobuz Tybalt i jego przyjaciele, staje się jasne, że kłopoty są niezbędne. Wymiana obraźliwymi słowami zostaje przerwana Przez przybycie Romeo. „Zostaw mnie w spokoju! Oto osoba, której potrzebuję – oświadcza Tybalt i kontynuuje: – Romeo, cała esencja moich uczuć do Ciebie jest wyrażona w słowie: jesteś łajdakiem. Jednak Romeo nie chwyta miecza w odpowiedzi, mówi tylko Tybaltowi, że się myli. W końcu po ślubie z Julią uważa Tybalta za swojego krewnego, prawie brata. Ale nikt jeszcze tego nie wie. Tybalt nadal kpi, dopóki wściekły Mercutio nie interweniuje: muszę zmyć to krwią. Walczą na miecze. Romeo, przerażony tym, co się dzieje, pędzi między nimi ale tym momencie Tybalt uderza Mercutia, po czym szybko znika ze swoimi wspólnikami. Mercutio umiera w ramionach jest w szoku. Co więcej, rozumie, że Mercutio umarł przez niego. W tym momencie Tybalt ponownie pojawia się na placu. Wyciągnąwszy miecz, Romeo spada na niego w „ognistej wściekłości”. Walczą w ciszy i w szale. Kilka sekund później Tybalt pada martwy. Benvolio ze strachu każe Romeo pilnie uciekać. Mówi, że śmierć Tybalta w pojedynku zostanie uznana za morderstwo, a Romeo grozi egzekucja. Romeo odchodzi, przygnębiony tym wszystkim, co się wydarzyło, a oburzone mieszczanie wypełniają plac. Po wyjaśnieniach Benvolio, książę ogłasza werdykt: Romeo jest skazany na wygnanie – inaczej dowiaduje się o strasznych wieściach od opiekunki. Jej serce ściska się z powodu śmiertelnej udręki. Żałując śmierci swojego brata, jest jednak nieugięta w usprawiedliwianiu 1 2

Romeo i Julia - opis sceny balkonowej | wypracowanie Scena II drugiego aktu „Romea i Julii” przeszła do historii literatury światowej jako jeden z najdoskonalszych, najlepiej skomponowanych i imponujących wspaniałym nastrojem fragmentów poświęconych miłości. Powszechnie znana jako scena balkonowa wciąż rozpala wyobraźnię i dostarcza inspiracji kolejnym pokoleniom twórców oraz zakochanych. Romeo, przeskoczywszy mur, dostał się do ogrodu Kapuletów. Wkrótce dostrzegł Julię, która pojawiła się w oknie. Właśnie mówi o jej pięknie, porównując je do górującego nad krajobrazem księżyca. Zdaje mu się, że córka Kapuleta przemawia, lecz nie słyszy żadnych słow. Postanawia więc odpowiedzieć jej oczom, pokazując swą śmiałość. Julia wzdycha, a syn Montekiego z niecierpliwością wyczekuje na jej słowa. Wtedy stojąca na balkonie postać mówi: Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo! / Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę! / Lub jeśli tego nie możesz uczynić, / To przysiąż wiernym być mojej miłości, / A ja przestanę być z krwi Kapuletów. Słysząc to, młodzieniec zastanawia się, czy powinien odpowiedzieć. Postanawia nie przerywać, a Julia kontynuuje swój monolog, mówiąc o konflikcie rodzin i pozorach (Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą, / Pod inną nazwą równie by pachniało). Dopiero wtedy odzywa się Romeo, mówiąc o tym, że gotów byłby zedrzeć swe nazwisko, byle być z Julią. Usłyszawszy go, córka Kapuleta zdziwiła się i szybko zapytała o sposób, w jaki dostał się do ogrodu. Na skrzydłach miłości – odpowiedział Romeo. Wobec protestów Julii, która boi się konsekwencji możliwych w razie pojawienia się któregoś z Kapuletów, syn Montekiego podkreśla swą odwagę. Później dodaje, że to właśnie miłość pomogła mu trafić pod okna Julii. Córka Kapuleta pyta, czy Romeo darzy ją uczuciem. Młodzieniec chce przysiąc na księżyc, lecz Julia przestrzega go przed tym, mówiąc, iż zmienia on kształty i pory, a ona pragnie, by łączące ich uczucie było stałe. Później mówi, że nie cieszą jej te nocne wyznania i chce pożegnać się z ukochanym. Jednak Romeo ponownie chciałby usłyszeć jej zapewnienia. W pokoju słychać już głos Marty. Julia wychyla się jeszcze na moment i mówi do młodzieńca, że jeśli jego zamiary są szczere, może potwierdzić je osobie, którą do niego przyśle następnego dnia. Rozstanie przedłuża się, a Romeo odpowiada, by posłaniec przybył o dziewiątej. Emocje są tak silne, że Julia zapomina, co jeszcze chciała powiedzieć. W końcu, w obliczu zbliżającego się poranka, para rozstaje się. Córka Kapuleta znika w pałacu, a Romeo postanawia wyruszyć do ojca Laurentego. Scena balkonowa odznacza się doskonałą kompozycją oraz nastrojowością. Samo pojawianie się Romea w ogrodzie Kapuletów rodzi duże napięcie, które zenitu sięga w momencie, gdy Julia słyszy Martę. Z kolei wygłaszane na początku monologi (bez świadomości obecności drugiej osoby) rewelacyjnie ukazują wewnętrzny niepokój bohaterów oraz intensywność emocji, jakie przeżywają. Ich spotkanie stanowi jeden z kulminacyjnych momentów utworu – wszak to wtedy podejmują decyzję o potajemnym ślubie, który na zawsze odmieni ich losy. Rozwiń więcej

Verona, die inspirierende Muse der bekannten Tragödie von Shakespeare, beheimatet den romantischen Balkon von Romeo und Julia, die Arena, das monumentale lyrische Freilufttheater und die Basilica di San Zeno, ein wunderschönes Denkmal der Romanik in Italien.

Chyba nie ma dnia by pod balkonem Julii w Weronie nie gromadziły się tłumy turystów. Choć na filmie czy w wyobrażeniach niewielki placyk pod słynnym balkonem, gdzie Romeo śpiewał Julii serenady, bywa kameralnym miejscem spotkań, to w rzeczywistości jest tu bardzo tłoczno. Co oczywiście nie zniechęca zakochanych do wyznawania miłości w tym romantycznym mieście jakim jest Werona. Co chwile kolejna dziewczyna wchodzi na balkon i pozuje do zdjęcia, a niektórzy nawet odgrywają sceny niczym z „Romea i Julii”. Ściany za bramą prowadzącą pod balkon Julii są całkowicie zapisane miłosnymi wyznaniami w każdym języku. A brama na dziedzińcu jest upstrzona setkami niewielkich kolorowych kłódek, które zakochani na niej zapieli. I choć historia Szekspira jest fikcją to pod tym balkonem zebrało się już wiele nowych, prawdziwych historii miłosnych. Obok bramy stoi posąg Julii z wypolerowaną prawą piersi – podobno złapanie w tym miejscu daje szczęście w miłości. Choć wyobrażałam sobie to miejsce bardziej kameralnie to nastrój nam się udziala i po chwili i my stoimy w kolejce by złapać Julię za pierś 🙂 Obok Casa di Giulietta w niewielkich sklepikach możecie zamówić fartuszek z wyszystym imieniem ukochanego. Uprzedzę, że kolejka do tych punktów jest ogromna! Ale Julia i Romeo to nie jedyne po co warto odwiedzić Weronę, choć wąskie uliczki, piękne ukwiecone balkony i fontanny na pewno sprzyjają wyznaniom. W wolnej chwili warto odwiedzić też amfiteatr z I wieku. Można zakupić bilet i podziwiać panoramę miasta z tamtejszych okien. A Wy byliście w Weronie? Balkon Julii pod którym wystawał Romeo Nie nie to nie Rzym! To Werona 🙂 Kręcimy 😀 Werona – posąg Julii, każdy na szczęście łapie ją za pierś Werona i setki kłódek zapiętych niedaleko balkonu Julii Pyszny obiad w Weronie – trofie z pesto

Romeo & Julia Orgosolo - ein lizenzfreies Stock Foto von Photocase Bildergebnis für Romeo und Julia Balkonszene in 2020 | Romeo und julia balkon, Romeo und julia, Bilder Münster: Romeo und Julia / Online Musik Magazin Sehenswürdigkeit in Verona - 2,50 Euro für Julias Balkon - Reise - SZ.de

Home Sztuka, Kultura, KsiążkiJęzyk Polski magda7777777 zapytał(a) o 17:27 Scena balkonowa w "romeo i Julia" to który akt i która scena? Oddałam już lekturę i nie wiem który to akt i scena. Pomożecie? . ;] 1 ocena | na tak 100% 1 0 Odpowiedz Odpowiedzi TyMbArK^^<333 odpowiedział(a) o 13:10 Akt 2 scena 2 . U mnie w książce to str. 79 :D 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

.